Yaşamın kavranması gereken özü...

Köşe Yazısı - 25 Mayıs 2007, Cuma
YazıYorum: Şahnur Karaağaç
Gün içinde yüzlerce e-posta geliyor platformumuza, okurken yaşadıkları sıkıntılardan söz eden öğrenci kardeşlerimizden, iş bulamamaktan yakınan arkadaşlarımızdan, sektörün getirdiği zorluklardan yakınan dostlarımızdan...
Tüm bu sıkıntıları düşününce, uzun süre önce yazdığım bir yazıyı paylaşmak istedim sizlerle...

tekâmül yaşamın kavranması gereken özü...

Başını hafifçe yana eğmiş, gözleriyle tarıyordu etrafını...
Yerde rastgele atılmış ahşap parçalarına takıldı bakışları,
bir ıhlamur parçası? Hayır, işlemesi kolay, fazla kolay...
Çok yumuşak.
Bir parça kavak öte yanda,
o da uygun olmaz diye düşündü,
her harekette istenenden fazla parça kopar, kontrol nâmümkün.
Ya mauna ne demeli?
Fazla sert, ketum, müdahaleye kapalı...
İşte tam o anda gördü...
Gül ağacı...
Yaradılışında varolan zarafetle, kızıla çalan pembeliğiyle...
Hem güçlü ve mukavemetli,
Hem hassas ve işlenebilir...

Metreye uzandı, ölçtü, düşündü...
Önce kenarlarını düzeltti, sonra ağır ağır yürüdü hızara...

Böğründe keskin bir acı hissetti gül ağacı, gittikçe artan 
ve bir ses, içini parçalayan,
bekledi vakurla gül ağacı,
hayatın ona sunduğu sürprizi...

Yarıya kadar biçildi gül ağacı bir tarafından,
tam bitti sandığında, diğer yandan...
Hala bütündü, yek parça...
Anlamadı o an,
ama bekledi...

Kalemle işaretledi, matkabın gireceği yerleri
ve açtı sabırla kıl testerenin gireceği delikleri...
Gül ağacı buna da bir anlam verememişti.
Ne istiyordu ondan, neden kanatıyordu etini?

İskarpeleye uzandı usulca,
boşalttı sabırla kıl testerenin ayırdığı yolları,
bir yol açtı yukarı,
bir yol da aşağı...

Sonra çevirdi arkasını şefkatle tutarak,
gül ağacının katlandığı acıyı anlayarak...

Yine başlıyordu aynısı, bu sefer sırtında...
İskarpele her değişinde etine, bir parçasını ayırıyordu bedeninden...
Neden yapıyordu bunu, bunlar neden çevresindeki onca ahşabın değil de kendi başına geliyordu,
bu haksızlık değil miydi?...
Ihlamurla kavak sessizce bakıyordu uzaktan ona,
kendi canlarını kurtarmış olmanın şansına sevinerek...

İnce zımpara derisinde gezindi sonra,
etinden et kopardı zerre zerre...

Daha küçük bir bıçağa uzandı sonra,
ucu hafif yuvarlak...
Gül ağacı sevindi biraz...

İskarpele başladı yine gezinmeye, tüm sınırlarında,
yonga yonga döküldü teni yere...

Üfledi hafifçe, ellerini gezdirdi tüm derisinde...
Sevgiyle...

Kaldırdı ayağa gül ağacını,
tutup kollarından ayırdı iki yana yavaşça...

"Tanrım!" dedi gül ağacı, bu da ne?
İki yana açılan iki kol,
tanrıya şükranla açılan, bir semazen edasıyla.

İki yana açılan iki ayak, dengeli... Mağrur...

Ihlamurla kavak şaşkın, seçilen olmamanın verdiği hisle kıskanç...
Kadın, bakarken eserine, gururla dolu...
ve şefkatle...
Bakarken sessiz ve vakur gül ağacına...

Gül ağacı evinin en görünen yerinde duruyor artık,

acı ve mutlulukla tekâmül, Rahle haliyle...

Ahşap Oyma Rahle











Şahnur KARAAĞAÇ
Genel Yayın Yönetmeni
Halklailiskiler.com.tr


Tekâmül: olgunlaşmak, gelişmek.
Zerre: 0,00156 g olan ağırlık ölçü birimi.
Yonga: Kesilen, yontulan veya rendelenen bir şeyden çıkan parça.
Rahle: Üzerinde kitap okunan, yazı yazılan, tek parça ahşaptan oyularak hazırlanan, açılıp kapanabilen alçak, küçük masa.
 

122852 kez okunmuş Şahnur Karaağaç

Yazarın diğer yazılarını görmek için tıklayınız.
• Hayat denize güzel...   1208 gün önce eklendi
• Ay ne gerek vardı?   1373 gün önce eklendi
• #PZ2016 Katlı Değer Yaratmanın Yolları   1391 gün önce eklendi
• 'HİÇ' kolay değil...   1958 gün önce eklendi
• Pirinç tanesi...   1960 gün önce eklendi
• Bazı zamanlar vardır utanırsınız...   2328 gün önce eklendi
• Ailece harikalar diyarında...   2394 gün önce eklendi
• 19. İnsan Kaynakları Zirvesi Geniş Özeti   2415 gün önce eklendi
• İletişimcilerden bir yeni mesajınız var...   2464 gün önce eklendi
• 'Pazarlama Zirvesi'nde neler konuşuldu?   2485 gün önce eklendi
• Sıkıntılı Bir Durum Var!   2903 gün önce eklendi
• Pardon Ama Fermuarınız Açık!   3001 gün önce eklendi
• Kriz Benim Krizim Değil (mi?)...   3486 gün önce eklendi
• Cuma sabahı çöplerimizi kapıya çıkarıyoruz!   3587 gün önce eklendi
• O Bizim Kıymetlimiz   3623 gün önce eklendi
• Artık meşe palamudu filizlenecek...   3699 gün önce eklendi
• Havale Ediyorum...   3730 gün önce eklendi
• Aman dikkat, yazılı iletişimde yanlış anlaşılmalar olabilir   3877 gün önce eklendi
• Zor Yıllar...   4008 gün önce eklendi
• Vurun Kahpeye   4095 gün önce eklendi
• BÜMED Mezunlar Günü'ne Renk Kattılar   4483 gün önce eklendi
• Onlar Oradaydılar...   4577 gün önce eklendi
• Çocukları lösemi ile mücadele eden kadınlarımız...   4592 gün önce eklendi
• Kol'u kullan!   4641 gün önce eklendi
• Bir ürünün marka olabilmesi konusunda, siz ne dersiniz?   4704 gün önce eklendi
• Yaşamın kavranması gereken özü...   4875 gün önce eklendi
• Söz uçar, yazı kalır   4996 gün önce eklendi
• Finans ve Halkla İlişkiler?   5056 gün önce eklendi
• Her 10 Kasım'da...   5071 gün önce eklendi
• Büyüyünce Ne Olsam?   5171 gün önce eklendi
• İşte size bir hikaye;   5185 gün önce eklendi
• Bir Sen bir ben bir de deniz olsa   5207 gün önce eklendi
• Hayır efendim, anlatamadınız!...   5269 gün önce eklendi
• Kadınlar Pazarı diye bir yer   5290 gün önce eklendi
• Altın Müşteri Ödülü   5305 gün önce eklendi
• Islak gündem   5310 gün önce eklendi
• Deveye sormuşlar...   5317 gün önce eklendi
• Ben ki Tanrıça İştar'ım   5318 gün önce eklendi
• Öylesi de var böylesi de   5344 gün önce eklendi
• Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir   5367 gün önce eklendi
• Yıldırır :)   5396 gün önce eklendi
• Sen hiç deve gördün mü?   5418 gün önce eklendi
• Başımla Beraber...   5463 gün önce eklendi
• Ne kadar az veri, o kadar çok bilgi(!)   5527 gün önce eklendi
• Bitlis'ten misafir geldi!   5558 gün önce eklendi
• Kendi İletişiminiz İçin...   5598 gün önce eklendi
• Bu Şehirde   5610 gün önce eklendi
• Dünyaca ünlü marka 5 lira Regal 4 lira   5616 gün önce eklendi
• Seviyorum,   5631 gün önce eklendi
• Ta ki karıncalar çıkana kadar...   5640 gün önce eklendi
• Kutlu Olsun!   5640 gün önce eklendi
• Erman Hocayla iletişim sanatı   5642 gün önce eklendi
• Hey, Başın dertte!   5648 gün önce eklendi
• PR'ciler! Şebin Karahisar'dan Çağrınız var!   5653 gün önce eklendi
• Alışveriş Merkezi diye bişey...   5655 gün önce eklendi
• Sen taviz kapısını bir defa aralarsan..   5663 gün önce eklendi
• Turizm sektöründe tartışma bitmiyor   5666 gün önce eklendi
• Haftasonu Uludağ Gözlemleri   5670 gün önce eklendi
• Aziz Nikola out, Noel Baba in olmuş...   5675 gün önce eklendi
• Marka bebekler   5677 gün önce eklendi
• Turizm Acenteleri PR firması değildir!   5688 gün önce eklendi
• Slogana vuruldum   5695 gün önce eklendi
• Dilerim...   5706 gün önce eklendi
• Hoş Geldi   5725 gün önce eklendi
• Sinek Küçük...   5726 gün önce eklendi
• Hilal Ay demektir, Ahmer ise kırmızı....   5733 gün önce eklendi
• Virüsü Başka Yerde Aramayın   5737 gün önce eklendi
• Evin Reisi kim?   5739 gün önce eklendi
• Umarım hafızası zayıf insanlar olmaktan kurtuluruz   5766 gün önce eklendi
• Pırlanta, Sonsuza Kadar   5771 gün önce eklendi
• İyi niyet   5782 gün önce eklendi
Haber / Yazı Ekle

Yorumlar

aşk-ı memnu   12 Haziran 2007, Salı

Yine başlıyordu aynısı, bu sefer sırtında...
İskarpele her değişinde etine, bir parçasını ayırıyordu bedeninden...
Neden yapıyordu bunu, bunlar neden çevresindeki onca ahşabın değilde kendi başına geliyordu,
bu haksızlık değil miydi?...
Ihlamurla, kavak sessizce bakıyordu uzaktan ona,
kendi canlarını kurtarmış olmanın şansına sevinerek...



Kim söyleyebilir ki yukarda geçen ifadelerin sadece bir rahlenin yapımı ile ilgili olduğunu

Tülay İSEN ÖZGİRAY   3 Temmuz 2007, Salı

Merhaba Şahnur ablacığım. Siteyle yeni tanıştım. Tesadüfen yazılarınızı gördüm ve çok mutlu oldum. Çok başarılı olduğunuzu belirtmeden geçemeyeceğim. Yürekten tebrikler....

seda   23 Temmuz 2007, Pazartesi

ben bu yazıdan hayatımla ilgili şöyle bi şey çıkardım. Sanırım hayatta mutlaka acı çekmeliyiz, bedel ödemeliyiz. Şunu da unutmayalım bedelini peşin ödediğimiz ama mutlu olamadığımız zamanlarda çok yoruluyor insan. Ülkem için endişelerim var. Umarım bu güzelliğin bu cennetin bedelini daha fazla ödemeyiz çünkü ceddimiz yeterince ödedi ...

Nedim Çalapkulu   28 Temmuz 2007, Cumartesi

Şahnur hanım yazınızı büyük bir keyifle okudum.
Biz insanlar durduğu yerde sıkıntı çekmeden olgunlaşıp gelişeceğimizi sanıyoruz işler bize göre yolunda gitmediğinde sızlanıyoruz ve sonra keşkeee diyoruz ama iş işten geçmiş oluyor.
Yazınızınızla bana gerçekleri farklı açıdan düşünme fırsatını yaşattığınız için teşekkür ederim.

abdurrahim   11 Ağustos 2007, Cumartesi

Şahnur hanım yazılarınızı beğenerek okuyorum. Umarız buluşmalar size farklı bir gelişmeyi beraberinde getirir. Geceye olan katkınız dolayısıyla sizlere ve ekibinize teşekkür ederim.
Referans Medya

gülşah   12 Ağustos 2007, Pazar

Şahnur Hanım yazınız çok güzeldi.ne kadar güzel benzetmelere yer vermişsiniz.sizden bir ricam olacak bende halkla ilişkilerden yeni mezun oldum.ama nereden başlamalıyım.çok stresliyim ve çaresiz:( yardımcı olun lütfen!

hatice çavdar   15 Ağustos 2007, Çarşamba

mrh şahnur hanım yazınızı tesadüfen okudum fakat çok begendim,bana gerçekleri farklı açıdan düşünme fırsatını yaşattığınız için teşekkür ederim akdeniz haber......

nesimi   17 Ağustos 2007, Cuma

insan tıpkı bir agaç gibi büyür olgunlaşır ve ölür bazen acı çekerek bazende mutluluk içinde acınızı biyüterek yaşayın tıpkı büyüttügünüz sevginiz gibi sizin olmaktan çıkan ve sadece acınızı hatırlatan sevginiz gibi hayatı anlamlı kılan sevginin ve acının bir arada var olmasıdır bütün varlıgımızla direnmeliyiz bizi biz eden bu duygulara

merve parlakgüneş   23 Ağustos 2007, Perşembe

şahnur hanım,gerçekten harika bir yazıyla çok güzel mesaj vermişsiniz. meseliğini çok seven ama yeni mezun olduğu için iş bulmakta zorlanan biz genç pr´cilerin bu tarzda yazılara gerçekten çok ihtiyacı var. buna benzer yazıların devamının gelmesi dileklerimle... :)

SEVİNÇ   29 Ağustos 2007, Çarşamba

Şahnur Hanım Merhaba

Siteye tesadüfen girdim ve yazınızı okudum, çok güzeldi. Ben de halkla ilişkiler bölümünü yeni kazandım. Şimdiden gözüm korktu. Bu kadar insan dışarıda.

nilüfer   29 Ağustos 2007, Çarşamba

ben halkla ilişkiler mezunu değilim.iktisat bölümü mezunuyum.sitenize tesadüfen girdim.çok hoşuma gitti.şu an bir işim yok.hayatımında sıkıntılı bir dönemindeyim.hatta bugün baya sıkıntılı.sizin yazmış olduğunuz bu yazıdan etkilendim.sıkıntıların bir anda kaybolduğunu hissettim.size teşekkür ederim böyle güzel bir yazı yazdığınız için.başarılarınızın devamı dileğiyle.hep mutlu kalın.bizimle güzel hikayelerinizi paylaşın....

çağla   20 Eylül 2007, Perşembe

çok hoş bir yazı

dilek   13 Ekim 2007, Cumartesi

şahnur hanım e_posta adresınız varmı.ben halklaiışkıler ögrencısıyım.sızınle nasıl ıletışıme gecebılırım

figen   13 Ekim 2007, Cumartesi

Olgunlaşmak için acı çekmek gereklimidir.Yada acı vermek; asıl önemli olan içimdeki bencillikten sıyrılmak değil midir? Bu sayede öğrenirken hayatı hem acımamış hem acıtmamış olmazmıyım?

jade   16 Ekim 2007, Salı

Hayatta ´gül´ iseniz etrafınızda mutlaka ´kavak´ gibi ´ıhlamur´ gibi acınızla mutlu olanlar olacaktır.Ama gül işte her zaman sonunda gülende o olacaktır.

Meral Göşgün Ceylan   18 Ekim 2007, Perşembe

Merhaba Şahnur Hanım,
Yazınızı okurken insanın içinin sızlamaması mümkün değil. Hep hissetmedik mi zaman zaman gül ağacının başına gelenleri ? Ellerinize sağlık. Esenlikler Dilerim.

melek   27 Ekim 2007, Cumartesi

sizi tebrik ediyorum.bir varoluş ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi.biraz acı versede seçilen olmak, iyidir.tıpki gül ağacı gibi.

fevzisonmez   22 Kasım 2007, Perşembe

şahnur hanim meraba,
sizi tebrik ediyorum, yazilarınız mukkemmel olmus elinize sağlık basarilar dilerim...yurekten sevgiler

fatma   28 Ocak 2008, Pazartesi

şahnur abla yazınızla ilk karşılaşmamın mutluluğunu yaşıyorum tebrikler harika yazmışsınız yüreğinize sağlık

kadir.xz   21 Ekim 2008, Salı

Çok güzel bir yazıydı insanın düşünmediklerini düşünmesine yardımcı oluyor.

ALİ TANER GÖBEKOĞULLARI   23 Haziran 2010, Çarşamba

Şahnur kardeşim gül ağacı hak ettiği değeri buluyor evin en görünen yerinde, bence burda çok şey anlatmıssın. insanlar güzel bir karekter onurlu yaşam anlayışı ve yeteneklerini ortaya koyduğunda hak ettikleri değeri ve yeri bulacaklarına inanmaktayım artık bu yazını okuduktan sonra.
saygılarımla

Samet HAMİŞ   19 Ağustos 2011, Cuma

Sitede yeniyim nerde ne var bilmiyorum sadece okuyorum ama her okuduğum yazı birbirinden güzel
Yüreğinize sağlık çok güzel bir yazı...
Yorum yapabilmek için üye girişi yapmış olmalısınız.